projekt 2016, realizacja 2017; autor: Ewelina Ziajkowska

​

​

39 m² w kamienicy z lat 50. w sercu Pragi, z widokiem na XIX-wieczny pałac. 

By dopasować mieszkanie do potrzeb młodych właścicieli, zdecydowano o jego gruntownej przebudowie.

​

Mieszkanie pierwotnie było dużą kawalerką. Właściciele woleli zrezygnować z osobnej kuchni na rzecz sypialni. Gruntownej korekty wymagała niewygodna łazienka oraz pomieszczenie dawnej kuchni, które w zastanym kształcie nie pomieściłoby dwuosobowego łóżka. 

Zdecydowano o ukośnym usytuowaniu ścianki dzielącej przedpokój od strefy nocnej, dzięki czemu uzyskano optycznie otwierającą się i zapraszającą przestrzeń przedpokoju, a jednocześnie ukryto w ścianie jeden z pionów centralnego ogrzewania. Łazienkę zaprojektowano tak, by optymalnie wykorzystać wszelkie uskoki rozległych pionów. 

​

W dużym pokoju umieszczono aneks kuchenny. Zdecydowano się wyłącznie na zabudowę podblatową, by nie przytłoczyć przestrzeni saloniku szafkami wiszącymi. Na środku pokoju pozostawiono dużą wolną przestrzeń, którą można aranżować dowolnie. Pomieszczenie może być raz wielką kuchnią, raz jadalnią, czasem wygodnym pokojem dziennym, a czasem parkietem do tańca. Elastyczność aranżacyjną wzmocnił montaż szynoprzewodów na suficie, dzięki którym lampy wiszące i oświetlenie punktowe można dowolnie przestawiać - w zależności od potrzeb. 

​

Ze względu na orientację względem stron świata oraz usytuowanie na parterze kamienicy, mieszkanie pozostawało stosunkowo ciemne. Nie było szansy by zniwelować to jasnym kolorem ścian, postanowiono więc uczynić z mankamentu atut. Wybrano kolor ciemnoturkusowy, który wydobył i podkreślił niepowtarzalną teatralną atmosferę mieszkania. 

​

​